Uzaklardayım artık çok uzaklarda
Yaklaşamıycaklar yalanlarıyla yanıma
Uzatamıycaklar kirli ellerini,
bahar kokan saçlarıma.
Kıramıycaklar küçücük kalbimi
o korkunç nağralarıyla.
Uzaklardayım artık çok uzaklarda.
Belki göremiycem 18’imi
Kutlayamadığım nice doğum günlerimi.
Tebrikler kulağıma gelemeden rüzgara karışıp kaybolcak.
Diplomamla çektireceğim bir gurur resmim hiç olamıycak.
Zoraki gülmiycem fotoğrafçı karşısında.
Hüzünlendiğimde sahile gidip saatlerce ağlamıycam
Vurmıycakta denizin o keskin nefesi yüzüme.
Bakıp hayaller kuramıycam ufuktan geçen gemilere.
Martılarla derdimi bir daha paylaşamıycam.
Uzaklardayım artık çok uzaklarda
Yüreğim sevgiyle atmıycak belkide.
Ama olsun her çarpişında zehirlenmiycek artık.
Kırmıycam annemim o şeffaf yüreğini.
Görmiycem gözlerimin o çaresizliğini.
Yalvarmıycam biraz mutluluk diye.
Haykırmıycam artık saatlerce
Korkmıycak kızkardeşim artık benden.
Uzaklardayım artık çok uzaklrda
Neresi olduğunu bilmediğim bir meçhulde
Belki heryer karanlık
Belki kimsem yok yanımda.
Tıpkı annemin anlattığı gibi
Sağ tarafıma dönmüşüm
Bekliyorum sesizce yargılanmayı
Bekliyorum sonkez yanmayı...