Bir ayrılık daha bıraktı aşk ardında

Bilirdim önceden vuslatın çocukları
Ölü doğardı
Oysa inanmak ister insan yalan olana.

Benim kaderim Orhan Veli olmaktı
Bir köyün garip delisi namına.

Bir şiir daha biriktiriyorum avuçlarım da.
Kent ışıkları ayrılığın ilk saatlerine maval okumakta.
Biteviye bir ürperti kaplar bedenimi
Biteviye masumiyetlerin
Yalan sevdalarında.

Ve yıldızlar biraz daha yabancılaşıyor bu gece gökyüzüne
Öldürdüğümüz
Aşktan mı? Ne…

Gökdelenler katilidir gök kubbenin
İnsanlar hamisidir.
Şeytan ve türevlerinin.

Kıyameti bir sabahtır doğacak olan
Ve doğurduğu
Yalnızlık olacaktır tüm sevgilere

Henüz ayrılığın ilk günü yardan
Ölüler mezarlarında üşümeli artık
Ki
Ölümlüler
Bir nebze olsun susmalıdır.

Biliyorum ilk kurşun sıkıldığında
Uzak bir geçmişte gençliğime
Kapanmalıydı sevda defteri
Oysa beden artık vakitsiz kurşunlar silsilesi.

Ve son gemisidir artık bu aşk neslinin
Selamsız gidişler bunlar /yara açan/

Seher yeli yalnızlık bırakır adamda
Akşamüstü son bir söz kalınca
Artık gecenin kollarına uzanmaya
Ağırdan uzanır elim hayalinin durduğu
Uzaklara.

Bitesi bir çağdır bendeki
Ve usul dan
Biten bir aşktır yarda ki
Bir seyirlik sesler kalır sonra bana
Bir martı çığlıkları
Bir de sabahları uyanan şehrin
Uykusuzluktan doğan iniltisi…