Ölme gün
Avuç içlerim birbirine soruyor
Köprülere tutunmuş gölge dilekçelerini

Onlar karanlıkta
Buzun su haline dönüştüğü gibi
Nehirlere katılırlar
Sanki tüm sulara açacaklar
Mavi yeşil nilüfer çiçekleri

Düşürürler ihtimalleri dokunamazlar kimliklerine

Denize ulaşınca
Kökleri derinden beslenemeyen
Çiçeklerin valsine katılır, sıradanlıkları
Hepsi baygın yosun ışıkları
Ki
Taşlardan medet uman su terazileri

İçimdeki gelgit düşleri
Yık, at, savur
Yarınlara tutunmaya çalışan sahte oluşumları
Nasılsa her biri
Kendine dönük eğreti ilkeleri

Yine sarıyor benliğimi istem dışı yakarışlar
Çarmıha gerilir cümle duruşlarım
Bir yudumda içecek gibiyim
Var oluşun şarkısındaki hüzünleri

Kayaların diplerinde belirirken
Masalsı denizkızları
Zifir.
Kavuruyor cebimdeki çırpınışları

Bana getir sağduyum
Sabaha değen ezan duyumlarını
Dualarımda sevdiğim bekler avuçlarımı

Yeni gün doğarken
Korkusuzca ineceğim geleceğe
Ruhum mevsim gibi beslenirken ışığıyla
Ben onun için
Güneş dökeceğim denize
Birde geceden örülen ay gümüşleri
Sereceğim gözlerine


....