Yıllardır bir cevap arar dururum
Acep aşkın bunca esrârı neden…
Akıl defterimi tarar dururum
Sevenin Mecnunca ısrârı neden…

Biner nice yürek aşk denen ata
Dağ aşar çöl geçer ki yâre çata
Kimse ermemişken henüz vuslata
İnsanın hicrânı ikrârı neden…

Özlem, pişer önce gizli bir közde
Yola düşer sonra hükümsüz sözde
Yârsız akan zaman sel olur gözde
Çâresiz ahvâlin izhârı neden…

Sevmek insan için erdem mi bilmem
Hamlık yarasına merhem mi bilmem
Rüyâdan ibâret bir dem mi bilmem
Adem’den bu yana tekrârı neden…

Sevdâ tâ ezelden zehirli oksa
Güzellerin nazı lütfünden çoksa
Akabinde vuslat meyvesi yoksa
Şu gönül bağının ezhârı neden…

Kefaret sayılan masum günah mı
Nafile çekilen kuru bir ah mı
Her aşka düşenin bahtı siyah mı
Ulvi bir duygunun bîzârı neden…

Böyle çile çekmek olmasa âdet
Mahşere kalmasa aşk-ı saâdet
Muhabbet arzusu hayalse şâyet
Yanan yüreklerin efkârı neden…

Veli BOSTANCI