bir köpek inliyor kuytuda
yürüyorum
çöp bidonları, sokak satıcıları
evsizler ve dar kaldırımlar
seni hatırlatıyor caddeler
aşıkçılık oynayan yeni yetme çocuklar
vitrin ışıkları
her kasetçide Ahmet Kaya;
“bulup bulup yitirmekmiş düşsel bir oyuncağı”
seni hatırlatıyor

voltamın bir döngüsü bitiyor
ve yine seninle başlıyor geri dönüşüm
ucuz yemek dükkanlarında mahçup yüzlü kuyruklar
yokluğa lanet olsun, yine karizmalar ayak altında
bozuntuya vermeme çabasında delikanlılar
ve her şeye rağmen güzel olmayı başaran
üniversiteli kızlar
seni hatırlatıyor

yürümek, durmak, bu şehri yaşamak
ve yeniden aşık olmak
yada aşık olmayı ummak
ve soysuz sevdalara kapılmak
seni unutturmuyor
daha bir hatırlatıyor her ihanet
caddeler hep Ahmet Kaya söylüyor
ve her hayal kırıklığı yeniden
caddelere seni saçıyor

şimdi bütün kuyruklarda sen varsın
yüzün kızarmış, mahçup
asaleti elden bırakmayan duruşun
ve yine şarkılar seni söylüyor
yürüyorum hatırladıkça seni
hatırlattıkça seni her şey
yürüyorum

07.01.2005
Ankara