6
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
942
Okunma
Mahkum ettim kendimi,
Kilitledim hücreme.
Ellerime zincir takıp,
Ayaklarıma vurdum prangaları
Zulüm, işkence,
Hepsi kendi kendime..
Yargıcım oldu koyu karanlık
Yalnızlıklar verdi idam cezamı
Kalemimi ise kırdı ayrılık…
Şafak vakti..
Kuruldu yağlı urgan.
Üzerime geçirdiler beyaz kolsuz kefeni..
İmam oldu hafızamdaki soru işaretleri..
Celladımsa sensizlik.
Girip koluma ağır ağır,
Getirdiler beni idam sehpasına
Son isteğimi sordular;
Biraz da acımaklı
“ Gerçek Sevgi İstiyorum” dedim,
biraz da ağlamaklı,
Derken;
Şafak söktü, gün ışıdı,
Ve kurtarıcım oldu
Günün İlk ışıkları-..
Yaşamın içinden an be an…. Dağarcık
Ferah Yılmaz