Resminle bakışıyorum çaresizlik içinde son günlerimde
Dumanlı gözlerimi seçebiliyordum gözbebeklerinde
Kirpiklerin düşüyordu, sanki acımasız son bir perde
O an anladım! Yandım sahibimin merhametsiz kalbinde

Gözyaşların dudaklarına yol edinmiş seyyah, düşüyordu
Her bir damla tokat gibi haykırarak yüreğime iniyordu
Hıçkırıkların hıçkırıklarıma karışıp kulaklarımda çınlıyordu
Yaradılışımdandır, bana ait hiçbir şey beni dinlemiyordu

Senin bakışların karar vermişken en kara hüzne, kedere
Benim ıslak bakışlarım senli hayallerin düşmüş peşine
Onurum zehir dolu son kadehini kaldırdı senin şerefine
Ümidimin varlığını bırakmıştım merhametli ellerine

Bağışlama beni senden gidemez kötürüm eylediğin kalbim
Unut istersen denizden çaldığım gözlerimin rengini yârim
Rüyalarımda ölümüme eşlik eden dudaklarını özledim
Her bir saç telini yas tutarak tek tek sonsuza besteledim

14.04.2010
-İlk Defa-