Düşlerimde azıtan sen ve sensizlik
Cehennem gibi gerçek ve soğuk
Bazen azize bazen de günahkâr
Çatallaşmış bir ruhun acıtan öpüşleri
Gerçekler bile yalan olurken yine
Sen… Sadece sen! Yalnız sen, sen!

Ölüm meleğine çelme takan gülüşün
Kaldırımlarımın topuklu ayakkabısı
En güzel kadehlerden sunduğun günahlar
Telaşla sarılır boynuma senden kalanlar
Açık saçık laflar ağzımı arar durur
Hayatın veresiyesini ister, garip...

Seni düşündüğüm gecelerin işkencesinde
Şeytan namaza zorlardı sana adadığım nefsimi
Bana verdiğin sözleri, yeminleri yakar yakar
İntikam alırım geçmişten, gelecekten…
Kâbuslarıma dadanan düğünlerine gelirim
Saçlarına asarım kendimi, düğün hediyesi

Ecel göz atar bana, şiirler seni söyler
En ünlü batıklar listesine bir göz at
Dibe vurmuş hayallerim zaaflarımla
Militanlaşmış sadakatim bahçene girmiş
Bülbüllere ismini söyleyip sarhoş ediyor
Papatyalar küfür ederek pandomim yapıyor pencerende

Sana dair düşüncelerim intihar ediyorlar
Gazeller, divanlar, koşmalar, ninniler…
Hepsinde sen vardın da ben mi görmedim!
Ney, kopuz, bağlama, keman, darbuka…
Seni çaldı da ben niye duymadım!
Senin melodini bir tek ben çalarım...

Sahipsiz kavimler çehrenin kıvrımlarında göç ederken
Atilla’nın kızıl saçlısında gördüm güzelliğini
Napolyon’un ağzından saçılan tükürükte hırsını
Fatih’in sakalındaki beyazlarda inadını
Nemrud’un tahtının kakmalarında kibirini gördüm
Ve son! Süleyman’ın Belkıs’a olan aşkını sürdüm ellerine

Yine vapurlar geçsin denizin kucağından
Dalgalara atalım kalplerimizi çocukça
Bilyelerimizi satalım, pamuk helva alalım
Çarpışan arabalara jeton alalım pos bıyıklıdan
Buzlanmış sahil yolunda düşüp kahkaha atalım
Zamanımızı kaçamak bakışmaların heyecanına atalım

Sensiz yağmurlar bile ıslatmıyor sevincimi
Yağmasın yağmurlar kavrulsun kâinatın ciğerleri
Sana bakan gözler cehennemi tatsın fanide
Efkâr tutsak alır bedenimi senden çalarak
Kabul etmesene, satın alsana bir arşın gülüşe
Ayağına toz etsene yine beni Sevgili…