Küheylan bekledim on yıllar boyu
Dirilip kalkacak; o altın soyu
Ateşi, kandadır; lavlardan koyu
Şahlanır yeniden görürsün onu

Dinini bulunca özünde coştu
Seferden sefere hak için koştu
Bendine sıgmayıp kaladan aştı
Burçların üstünde görürsün onu

Tarihinde destan yazdı nicedir
Bilinmeze düşmüş üç beş gecedir
Gelince kendine aslı yücedir
Çagları açarken görürsün onu

Dostuna emandı düşmana ferman
Kim tutarmış artık Rabb’inden derman
Savurur nevarsa; bırakmaz harman,
Rüzgarla yarışır görürsün onu

Doğrulsan yiğidim; dünümde varsın
Gönlümde umudum gözümde fersin
Pazusu bükülmez dönmez nefersin
Özüne bakarsan görürsün onu

Bozkır’ın Arslanı döner yönüne
Yetişir koşarak geçen dününe
Rehberin ilerde, varsan önüne
Müjdeyle beklerken görürsün onu

Güzel Türkçemizi dünyaya tanıtan egitim gönüllülerine ithaf olunur.