Sen
Her sabah martı sesleriyle uyanırken o şehirde
Ben
Penceremdeki kumru seslerini dinlerim
Rıhtıma demirlenmiş gemini uyandır istersen
Yelken aç engin denizlere ve bensiz sevdalara
Dalgalarla savrulan,
Tuzlu sularda avut yüreğini
Hırçın dalgalardır belki şairi dillendiren
Dalga sesi,martı sesi,su sesi
Bu üçlü melodidir şiirlere yazdığın

Acaba diyorum sen
Başkasını bahane edip
Kendinden mi kaçıyorsun
Yoksa,
Yoklar arasında çaresizlik mi yaratıyorsun
Kendine
Madem ki; yalnızlıklar rıhtımında beni arar gözlerin
Sorsaydın ya..!
Gelir misin ? yada rehberim olur musun diye
Ben de sana derdim ki:
Fırtına çıkar açık denizlerde
Yelkenlerin parçalanır,dayanamaz bu geminin bedeni
Sığınacak liman bulamazsın ben gibi
Yapma,etme
“Gitme” derdim kim bilir

Niyetin
Sesimi duymak,bir merhaba demekti biliyorum
Hayırdır..!
Niye nemlendi gözlerin
Sabahın seherinde çiğ düşmüş güle
Sözcüklerin düğümlenirken boğazında
Bir hasret yığınıdır yutkunuşunda sezdiğim
Konuşma n/olur
Öylece bak

Dedim ya ben,
“Penceremdeki kumru sesleriyle uyanırım sabaha”
Hele böyle güzel bir Nisan günün de
Çayırlar diz boyu papatya şimdi
Çiğdem,nergiz,Lale renk cümbüşünde
Kar suyuyla şırıl şırıl dereler
Hırçın dalgalar yok bizim ellerde
Fırtına,tufandan korkum yok benim
Kelebekler kadar özgür yüreğim
Huzura kavuşur kabaran duygum

Diyormuşsun
Sana hazan değmesin
Deli poyraz kavurmasın tenini
Gül busende çiçek açsın nağmeler
Şebnemlerde ıslanmasın gözlerin
Güneş açsın gölgen bile ısınsın
Mehtaplı geceye düşsün sözlerin

Dileğin,dileğim bilesin canım
Tatlı bir huzurla dolsan diyorum
Gözlerin gözümde sensin mihman’ım
Sen hiç ağlamasan ”gül”sen diyorum

Sadık Dağdeviren
Aşık Lüzumsuz