Günler geçiyor,pişmanlığa sürgün gönüllerde
Bir yerdeyim neresi bilmem,olmakla olmamak arası işte
Birbirleri ardı sıra dizilmişlerde
Gelip geçiyorlar üzerimden,hissetmiyorum
Basarak ruhumun en can alıcı yerlerine
Benimle birlikte mutluluklar,düşler,sevgiler
Eziliyor ayaklar altında,kirleniyor

Bir zamanlar ,
beyaz kanatlar üstünde taşıdığım bu başı
Her an peşimde kara bir gölge gibi
Sürükleyip ardımda taşıyorum yıllar yılı

Yüreğim her akşam içip geçmişi
Yağıyor,kanayan yaralarımın üstüne
Bir rüya son buluyor masamda ki güllerde
Benim adıma kurulmuş o saray yıkılıyor
Tüm sevenleri,sevilenleri,katıp önüne
Bir rüzgar esiyor ta! Eskilerden
Sonsuzluk gemisinin yelkenleri şişiyor
Tek bir yolcu taşıyor mahşere
Başlıyor serüvenlerin,en korkunç olanı
Kanı çekiliyor,hayallerin
Eriyip dökülüyor damla ,damla
Sen ey!kader,en güzel oyununu oynadın bana