kalpazan dudaklara kaldım artık
bir zangoç kadar duyamayan kulaklara
ihanete uğramış Tanrı kipi zamanlar mühürledi günlerimi
ki; şeytandan biliriz
Tanrı gazabı zamandan münezzehtir...!



Tanrım
tüm mukaddeslerimi çiğnediler
küfre buladılar haçlı orduları gibi
muhtacım artık bir çiğnem çam sakızına
şimdi;
bir yanım Ağlama Duvarı bir yanım El_Aksa...!





sen
yeşil gözlü melek!
sana inanmakla dudak verdim bir kere
inandım köz koydum şeytanın ütüsüne...!
kumarı yasakladın tanrım evet
ama ben kendimle oynadım
suçum aynı mı yine de...!



sevmiştim sadece
bilemedim bu derece de sevmek suç mudur ?
işte!
işte şu yeşil gözlü kulun!
sebep o işte!
bana bir melek bir şeytan görünür!
sorarım Tanrım senin neyin olur....!



şikayet değil de
işte onun dumanı tüten tenimde
ondan alnımın kırışıklığı
görüyorsun
biliyorsun
ondan ütülüyor işte şeytan habire...!



aslında bir elma kurdu kadar
bir yasağa düşmüş cenin kadar suçluyum!
Adem’i Havva’yı kandırmış esir al(abilmiş)mış bir meleğin!
bir fani kulunu kandırmış işte budur suçum!
bana samimiyetinden ona gazabından fazla vermişsin
şikayet değil Tanrım; sana inanmayan taş olsun...!



bir çift yeşil göze kandım evet suçluyum
tüm kutsallığınla bana üflediğin
sevginden bahşettiğin
dağıt dediğin sevginden bu suçum...!



imanım sonsuz Tanrım
ve biliyorum
hem elma senin hem de kurt...!

elmayı kullarım yesin diye yaratmışsın
şüphesiz içindeki kurt ta senin!
ve eklemişsin;
elma helal,kurt mekruh
elma yenecekse! kurt ölmeli!
elma helal
kurt mekruh
öldürmek haram...!

Tanrım bir kul bu kadar ikileme gelir mi?

yeşil gözlere ya bir iman garket nefesinden
ya Rus kumarına bir kerelik izin...!


ya güldür şu kulunu
şükretsin sana ,sevinsin
ya da hiç duyma
şeytan ütüye devam etsin...!







ToprağınSesi