Mevsim kış..
Ağırdan kar yağıyor hafif soğuk, ellerim üşümekte tenim se buz kesmiş,
Dolaşıyorum sokağında adımlarım rotasız; batırdığım gemiler misali.
Taaa en derinlerindeyim okyanus kadar büyük yüreğinin
SEN bir kar tanesiydin dilimin ucunda erimekteydin
BENse sokağındayım yine saatim bile yalnızlığı umutsuzluk geçiyor,
SENSİZ pili bitmiş dünyamda...
NE kadar da severdin avuçlarıma yüreğini emanet etmeyi.
ŞİMDİ üşüyorum umrunda bile değil;
ARTIK gözyaşımın tuzu yok...
KÜSKÜN gözlerle bakma yüzüme sende çek perdeni karanlığa,
ELLERİMDEN ellerini çektiğin gibi.
SENDE bırak yüreğimi karanlık gecenin soğuk kallarına
BU gece tek arkadaşım kocaman yalnızlıkta yüzüme çarpan kar taneleri,
İNSAN üşürken anlıyor sevginin bittiğini ve
KALABALIKTA yanız kalabiliyormuş insan
sataşabiliyormuş öldürebiliyormuş YAŞIYORUM derken bedenini
AĞIR yara alıp sendeleten bir ssevda bu
öldürürmü bilmem ama SOL yanımı aldı GİTTİ...
hangi limana demir atmalı hangi denize bakmalı
yosun tutmuş eski bir sevda bu yaşandı UNUTULMALI....


28/12/2009
gmt: 04:12:56
sevgili abim Adem AKYÜREĞE sevgi ve saygılarımla kalemine sağlık
OSMAN AKYÜREk
HERCAİİ_