hüznümün siyahından tutulu gece uzuyor habire
kar kovalayan mevsim ayaza gebedir ya
kapıda bir yokluk ki; yine hayli sensizce...
belli ki; bu mevsim uzun olacak haylice...

teleferiğe biletli bir tomar hüzün koynumda!
irtifa aldıkça üşüyor donuyor
ve kahretsin
kanmıyor da kolayca...

bir bebek gibi
illa;
-tutacak
--emecek
---ısıracak
anne kokan memeleri...

-gelecek nasılsa!
-dönecek elbet!
kahretsin kanmıyor!
emmiyor işte yalancı memeyi...!

kahretsin kokunu almıyor ki nefesim
tenin değmiyor ki rinit tutmuş burnuma...!



Kadifekaleden izmir gibi!
herşey elinin altında
parmağının ucunda gibi!
ama sadece gibi!
nefes uzaklara değmiyor ki!

şimdilerde;
pergelimin sabit ayağı yok!
yörünge tutmuyor bedenim
şükürlerimin yerine
zanlarım karışıyor ezanlara!



her şey geliyor aklıma her şey!
kalabalıklardan sıyırdıkça kendimi
yüksek binalar daha bir çok takılıyor gözüme!
yüreği köpürmüş azgın deniz!
ama
cesaretim yok
cesaretin bittiği yerde esaret başlarmış!
ama
benim esaretim daha burnumda tütüyor!



gündüzler de batıyor hecelerime!
aykırı düşler sevmiyor aydınlığı
iyi kahveler de yok burda
fincanları yalancı buraların!
ağaç tanrıları bile uğramıyor!
ya da ;
çaputların iyilerini satmıyorlar!
dilencileri sevmiyorlar buralarda!
kahretsin!
sevmiyorlar gülüyorlar kaybını arayanlara...!




ama geceleri...
diziyorum seni karşıma
hem de hatırladığım tüm hallerinle
boy boy dizi dizi...
sorguya alıyorum zoraki
tek kelime çıkmıyor hiçbirinin ağzından sözleşmiş gibi
kahretsin...

hepsi;
suçluymuşum gibi bakıyorlar!
ben de değilmişim gibi!
ilgilenmiyorlar buralarda devrik krallarla
af melekleri de yok buralarda...!

tek tek vuruyorum onları alnından!
bir son söz çıkar belki umuduyla
ve;
üç kuruşluk bir yosma!
nasıl bu kadar pahalı olabilir!
en çok da onu anlayamıyorum!
ama
yüzüm kızarıyor aslında...

sonra uyanıyorum...
-hayatım kalk geciktin!
yok...
yok tek kelime!
duvarlar konuşmuyor
öldürüyor bu sessizlik adamı...
geceden kalan tek şey yüzümdeki lanet kırmızı...!



ve kahretsin
farketmiyor hiç!
ha karşıma dizmişim
ha kurşuna!
yoksun işte!
yok...

kahretsin seni üç kuruşluk yosma...!






ToprağınSesi





.