Ardına düşerim, bir gölge varlığım Gülfem
Caysam da sana benzeyecek bütün resimler
Derin vadiler açılacak her aynaya bakışım
Defalarca aynı kaldırımı paylaştığım canlar
Sensiz mana bulamayacak bende Gülfem

Peşinden gelirim her ayak izin alınyazım Gülfem
Gitsen de sana benzeyecek bütün çiçekler
Sensiz doğmayacak ve batmayacak güneş
Defalarca aynı beddualarla anılsa da adın
Sensiz ömür ziyan olacak bende Gülfem

Sevdanı taşırım her hatıra mabedim Gülfem
Bir saraylarıma tütsü kokuları doldurdum
Teninin terine karışmış helal vuslatını gömdüm
Öfkeyle kapattım yüzüne dostların kapıyı
Sensiz dünya mezar olacak bende Gülfem

Varlığını özlerim hala yastayım Gülfem
Sesim sözüne aşina hala yüzün tek tanıdığım
Bağrıma düşen bir damla yaşın, bir teli saçın
Tırpanladım sensiz büyüyen bütün filizleri
Sensiz bahçem tarumar olacak bende Gülfem

Hicranında tükenir, seni ezberlerim Gülfem
Ve hiçbir hikâye tamamlanmaz yokluğunda
Öznesi belli belirsiz söylentilerde zavallı kimliğim
Ödünç hayatları tuhaf rollerinde insanlığın
Sensiz perde kapanmayacak bende Gülfem

SİNAN YILMAZ