Yağmurla gel Eftelya
Başında şiir bulutları dolaşsın yeniden
Ama hüzün sağanağı yağmasın üzerime
Kar suları karışırken sulara
Dallara yürürken can suyu gel.
Gel de şiir yağsın bulutlardan
Çiçek açsın kalemimin ucunda
Umut yazsın sevda yazsın kalemim…

Baharla gel Eftelya
Köpük soluğu rüzgarlar koşsun saçlarında
Bulutlar gökyüzünün mavisine yazsın adını
Dalgalar kayalara söylesin şarkımızı
Kanat açsın gecenin karanlığına bir kırlangıç
Yüreğimden havalanıp çıksın penceremden dışarı
Sevdamı söylesin kulağına…

Işıkla gel Eftelya
Gel güneş ol gecelerime
Elin yüzün yıldızlara belenmiş
Anıların sürgününden dönüp gel.
Sabah olmayacak artık biliyorum
Kalleş bir pusuya düşürdüler güneşimi
Simsiyah perdeler asıp gözlerime
Karanlığa tutsak ettiler beni…

Umutla gel Eftelya
Biz hep yalnızdık seninle
Bir başınaydık rüzgarın karşısında
Soğuktu, üşüyorduk ama sürüklenmedik
Mevsim kıştı biliyorduk
Bir kuytuda bir çiçek açmaya hazırlanıyordu
Bir serçe aç susuz türkü söylüyordu
Ama umut hep göz bebeklerimizdeki ışıktaydı
Güzeldi taşımak dupduru bir sevginin bayrağını
Bir çocuğu büyütür gibi
Sevgiyle özveriyle büyütmek sevgimizi…

Sevdayla gel Eftelya
Bak gün doğdu doğacak
Uyanacak çayır kuşları
Pınarlara süt rengi ceylanlar inecek
Bekletme gel Eftelya
Şimdi gecenin son saatleridir
Şimdi seninle uyumak, seninle uyanmak vaktidir…