Bir gece ak sakallı bir derviş tarafından söylendi bize bütün bunlar: Yaratıcı ve büyük odur, hayatın besmelesidir denildi açıkça. Alınlarında sonsuz bir hararetle damlar toprağa ve buzu çözer. Demirin bağrına sızar ve kahramanca ışıldatır, derisini sıyırarak ateşiyle. Bir düşer bin çoğalır, narın ilhamı odur. Yerle gök arasında ondadır rahmet. Rahmine akmadığı nesne yoktur. Sonsuzdur ve sonsuzlaşır durur aktıkça. Yediveren gülün , salkım salkım üzümün canı onun bağışıdır. Yünün yumuşaklığı, sütün ermişliği ondan armağandır. Göğün saydamlığını cama tıpa tıp veren . Çeliğin kıvraklığını tam kıvamında dünyanın omurlarına geren odur. Ve pamuğun şefkatini giydirendir sırtına. Saza ve sese akışının inceliğini nakşeder, duruşları yücedir. Her şeye tek yetişen, güç veren ve her gücü yenen odur. Onur ve direnç ve düş ve gerçek ve acı ve şan ve dün ve bugün ve en güzel gelecek ve en sonsuz yarın odur...