Ben hep seni düşünürüm akşam olunca
Resmini çizerim gözlerinin denizine
Bulutlara yazarım ismini gün ağarırken
Rüya görürken köprü altında çocuklar
Afişini yaparım acıların
Usul usul bir yağmur yağar denize
Acır sevgimin tüm kanatları
Üşür ellerim çaresizlikten
Güneşin ilk ışıkları düşer dağlara
Ben hala gecenin içinde yürürüm
Bakarım karşı dağlara kar yağmış
Saçlarıma da
Sabah yellerine söylerim
Sana yazdığım, yazmadığım bütün şiirleri
Başımda bir sevdalı bulut dolanır durur
Uzun uzun öten tren düdükleri
Ayırır ikiye bildiği yerden geceyi
Acı bir türkü gibi oturur içime hasret
Uçar gider us’um sana doğru
Eririm mum gibi yanar sönerim
Bilirim dayanmaz bu yürek bunca acıya
Ne olur gel artık
Usuldan in gönlümün mağaralarına
İstediğin bir köşesine otur
Yüreğimin sesini dinle
Gel ışık ol karanlık gecelerime
Deniz ol, köpük ol imbatlarla gel
Bir yağmur bekliyorum bulutlarla gel
Gel yeni bir renk ver
Benzi solmuş şiirlerime