“Yalancı müzikleri susturun artık…”

en divane aşk’ın, kareografisi başlıyor
birazdan,
el sallayan seherin ardından
hayatın en gerçek ezgilerini duyacaksın
ney sesi sana davet
ateşten çemberin ortasında
yeşil okyanusun ellerinden tutmana davet…
yandıkça ateşler
sevda dualarına el açmışlara
sevdayla akıp çağlayacaksın,
yükseldikçe alevler
korkak adımlarla sırat köprüsüne çıkmışlara
bir yudumluk dua olacaksın…



şimdi,
uyan ve silkele üzerinden
bakır rengi ölü topraklarını…
giy yine pembe pabuçlarını ayağına
kıvırcık saçlarını,aklınla birlikte topla başına
başla dönmeye,küçük balerin kız...
dön..dön..dön...
döndükçe süpürsün eteklerinin fırfırları kederleri,
döndükçe yağmur içinde renk versin düşlerin,
döndükçe dikenini daha çok sevecek,sevdireceksin
döndükçe güzelleşecek,güzelleştireceksin
döndükçe ölümsüzleşecek,ölümsüzleştireceksin…

hadi... dön.. dön.. dön...!



dönebildiğin herşeye dön yüzünü
karanlığa dön,aydınlığa dön.
ama karanlığın üzerine daha hızlı dön
bırak karanlıkları
götürdüğün ışıklar aydınlatsın…
güzele dön,çirkine dön
ama çirkinin üzerine daha sevgiyle dön
bırak çirkinlikleri
sevgin güzelleştirsin…
haklıya dön,haksıza dön
ama haksıza daha inançla dön
bırak haksızlığa
inançların öğretsin Hak-mevla’yı…



döndüğün her bezgin gönül sokağına
her çatlamış yürek çoraklığına
bahçelerinin en tadı hissedilir güllerinden
burcu burcu kokular götür…
kokladıkça,evladını kaybeden bir annenin
bin yıllık kara ağıdı sussun,bir an için
ve bir an için sarılsın gül yüzlü yavrusuna,yeniden …
kokladıkça,bir çift göze bıçak gibi saplanan
karanlığın isim babası siyah renk solsun,bir an için
ve bir an için kör gözler
görebilsin gökyüzünün rengini,yeniden…
kokladıkça,mideleri kanırtılan açlara
gebe kalmışken harama el uzatmaya
en güzel lezzetlerle donatılsın sofraları,bir an için
ve bir an için cennet meyveleriyle
tatlansın dilleri,yeniden…



şimdi,
uyan ve silkele üzerinden
bakır rengi ölü topraklarını…
giy yine pembe pabuçlarını ayağına
kıvırcık saçlarını,aklınla birlikte topla başına
başla dönmeye,küçük balerin kız...
dön..dön..dön...
döndükçe süpürsün eteklerinin fırfırları kederleri,
döndükçe yağmur içinde renk versin düşlerin,
döndükçe dikenini daha çok sevecek,sevdireceksin
döndükçe güzelleşecek,güzelleştireceksin
döndükçe ölümsüzleşecek,ölümsüzleştireceksin…

hadi... dön.. dön.. dön...!



umuda dair
umudun tadında ve umudun isminde
aşk’ın kareografisinde
sakın dağılmasın kıvırcık saçların
sakın durmasın ayakların
sakın aşınmasın pembe pabuçların
dönmeye başlamışken,
hiç durma,küçük balerin kız,

hep… dön… dön.. dön…!






Canan KARATOĞMA