Her yarayı saracak, yar olur sakın sanma,
Böyle sevdim ben seni, gönlüm sakın uslanma.

Halden anlamayana, faş etme yeter ki sen,
Dert de sensin, çare de, bunu böyle bilesin.

Sözleştik ya seninle, böyle dayanmak için,
Cehennem bile olsa, birlikte yanmak için.

Her dil baza kanıp da, aldırma yalanlara,
Sürmele kapıları, zamansız çalanlara.

Getir her yanımızı, topla divanımızı,
Çıkar bütün hesabı, vermeden canımızı.

Önce gözlerime bak, kaç göz izi var kalan,
Bilirsin gözde başlar, önce amansız talan !

Dolanıyor tenimde, duraksız bir kırkayak,
Kulağımdan kaç yalan, geçiyor yalın ayak...

Sonra bir dilime bak, ezber etmiş neleri ?
Gelenleri unutup, sayıklar gidenleri...

Çevirip içimizi, masmavi gökyüzüne,
Sonra bir ayna tutup, baksan kendi yüzüne.

Işıkların altında, çeksen bir bir ayara,
Kalmış mı kuytularda, utanacak tek yara ?

Gönlüm takılma orda, hayatın başka hali;
Küçük yaşta öğrendim, yoktur aşkın vebali.

Hadi ver sen elini, dönelim evimize,
Bundan böyle yeteriz, artık birbirimize.

Sakınsan da gözünü, illa değer budağa ;
Kur salıncağı şimdi, bu dağdan karşı dağa.

Seyredelim dünyayı, nasıl dolar boşalır,
Her şey, berhava olur, yalnız bana aşk kalır.





Hayrettin YAZICI