Düşün düşün nasılsa yoktur işin
Boşluğunu düşünürsün her bir bitişin
Elinde yok, hele olsun bir işin
O zaman görürüm ben seni

Yaz geldi KeF, sana yatış mevsimi
İşin iş, bugün de uykun sana yetti mi
Ayazda kalıp yapacakların bitti mi
O zaman görürüm ben seni

Ders zamanı inek gibi yatan kimdi
Derdini anlayan ne ailen ne hekimdi
Okul da bitince ne halt yicen şimdi
O zaman görürüm ben seni

Yatak çöktü camış gibi yalavuz yatmaktan
Mahrum olmamıştın güzele, yalnız bakmaktan
Üç beş seneye çekersin yuva kurmaktan
O zaman görürüm ben seni

KeF der ki; yatış ezelden var idi
Yata yata yatan yerlerim ağrıdı
Kalk uyan diye anan mı bağırdı
O zaman görürüm ben seni

Her sıkıntı düşünceye iter adamı
Kim kurtardı düşünmekten vatanı
Hayat sana tokadı kodu mu
O zaman görürüm ben seni

KeF yine der; yeter bu kadar eleştiri
Yar geçmişi, vur elindeki koca neşteri
Verdiler mi eline askerde keleşleri
O zaman görürüm ben seni

Mr. KeF/SıЯ@đιŠι 3Ski©i