Ben, eskiden kalan bir EsKiCi
Yeniciydim çok eskilerde,
Yeniceydim!
Şimdilerde eskilere kalan..
Ya da eksiklerle paralanan

Hey balkondaki, sen sus lan!
Senden çok aldım bu yıl
Verdiğin sırf yalan dolan
Ya eksik bir tarafı
Ya da içi dışı boş olan

Abla! Sen de sus istersen…
Yıllardır temiz diye kandırdığın
Üzerine ak pak elbiselerini astığın
O paslı metal ipi de verme bana
Nasihat diye aldandığım
“EsKiCi bunu da al!!!”dan başka
Bir şey demediniz adama

Ve sen, adını vermediğim insan
En çok senden aldım, senden…
Ablanın, ağabeyinkinden farklı
Senden gelen her şey içimde saklı
En eski seninki kalacak!
Ve çıkmayacak,
Bu beyin, bu bedenden…

Ve ben…
Dilsiz koydum hepinizin adına
Asıl verime kapalı olduğunuz için
Olur olmaz konuşmalarınızı aldım belki de
Kandı yüreğim, beynim, içim…
Bende sağırlara şarkılar söyleme
Körlere film izlettirme kabiliyeti
Bu da dilsizlerin şarkısı, filmi
Umarım bu şiirle yaptım görevimi…
Ve dedim, en azından
Onlarda var bir şeyler alma niyeti…

EsKiCilik benim eski mesleğim
Ta bugüne kadar taşıdığım
İçinde yarına yer koymadığım…
Hepsi şimdi içimde, içimse eski
Birazcık tadı vardı ağzımın
Şimdiyse o da yok,
O hep buruk o hep ekşi…

Mr. KeF/SıЯ@đιŠι 3Ski©i