Seni hiç sevmedim farzet...
Farzet ki hiç “Seviyorum” demedim sana…
Gözlerine bakmadığımı,
Ellerini tutmadığımı,
Sensizlikten korkmadığımı farzet…
Üçyüzaltmışbeş gün her saniye
Aklımda olmadığını,
Gönlümün hasretinle dolmadığını,
Gün batımlarında hüzünle
Gözlerimin ufka dalmadığını farzet…

Farzet ki hiç aramadım,
Sormadım…
Rüyalarımda seni hiç sarmadım…
Mideme kramplar girmedi,
Fallar seni göstermedi…
Uykusuzluk çekmedim;
İçi kof ağaç gibi çökmedim,
Gözyaşları dökmedim senin için…

Saçlarıma senin yüzünden karlar yağmadı,
Yıllar bir kaya gibi beni aşındırmadı…
Zamanın karalama defteri olmadı tenim…
Gönlüme isyan etmedi bedenim…
Farzet ki seni hiç sevmedim,
Farzet ki hiç “Seviyorum” demedim…

Ben, tek başıma yaşadım ne yaşadımsa,
Kendi kalbimi kırdım, kırdımsa…
Kendime ağladım, ağladımsa…

Sen değildin bu hikayenin kahramanı,
Seninle paylaşılmadı hiçbir anı,
Ben kafamdan uydurdum bütün bunları,
Haberin olmadan yazdım bu senaryoları…

Farzet ki kafayı yedim…
Farzet ki ne sevdim,
Ne de “Seviyorum” dedim…

Farzet ki kokunu hiç özlemedim…
Dört gözle yolunu gözlemedim…
Derdimi herkesten gizlemedim…
Farzet ki hiç sevmedim...

Sen çağırdın, ben gelmedim,
Sen istedin, ben istemedim…
Bütün kabahat bende,
Tek suçlu benim…

Sılada, gurbeti,
Vuslatta, hasreti,
Bulmada, yitirmeyi,
Başlarken bitirmeyi
Yaşamakmış kaderim….

Yaşanmayacakları ben yaşarım…
Aşılmayacakları ben aşarım…
Her derdine ben koşarım...

Ama, yine de, seni hiç sevmedim,
“Seviyorum” demedim;
Yolunu gözlemedim,
Hiç özlemedim farzet…

Aldığım simitleri kuşlarla bölüşürüm,
Dalgalarla yeniden tanışır,
Mehtapla daha sık görüşürüm bundan böyle…
Kaderimle yarışmadan,
Kimselere karışmadan,
Boynumu büküp önüme,
Dönmeden hiç dünüme,
Şükredip her günüme yaşamayı denerim…
Kurtulurum esiri olmaktan sevdanın…
Bakarım belki tadına –nasılmış-
Aşksız dünyanın…

İşte böyle…
Bundan sonra ne söylersen söyle…
Anlamları karıştı kelimelerin…
Sıla: gurbet,
Vuslat: ayrılık,
Yakın: uzak,
Uzak: yakın oldu…
Bir anlamı kalmadı mesafelerin….

Seni hiç sevmedim farzet...
Farzet ki hiç “Seviyorum” demedim sana…
Gözlerine bakmadığımı,
Ellerini tutmadığımı,
Sensizlikten korkmadığımı farzet…
Üçyüzaltmışbeş gün her saniye
Aklımda olmadığını,
Gönlümün hasretinle dolmadığını,
Gün batımlarında hüzünle
Gözlerimin ufka dalmadığını farzet…

Ve…
Eğer sen,
Hala eski sensen,
Eğer sen de sevdiysen,
Bütün bunlara inan, inanabilirsen…

Alanya - 12 Eylül 2009