rıhtımda akisli bir yağmur birikintisiydi yokluğun
tüm medcezirlere inat,ehli bir üveyliğin son damlasıydı
aşık olan bir şaire raslantımın son cumartesiydi
boğazda bir çay içimlik kadar yazdı son şiirini
senin mağrur gidişini,benim dertli halsizliğimi

ayaklarımda çiğ bir etin ezikliği,
bir sokak kedisi,bir de gururun dizginliği
yavuklusu olmuş bir ayrılığın,kıyamete sürükleniş seferi
aşk u âlâka menzilinde,serazat hayallerimizin derin sessizliği

..



tüm kılcal damarlarımdan geçiyor,ab ı hayat gülüşün
kısık sesle gülümsüyorsun,yeşil erguvanların çocukluğundan esinlenerek
peyke üzerine atılan bir saz ile süzülüyorsun mehtabıma
buruşuk bir gökkuşağı kadar oynuyorsun renklerle
alnımın rengini, ateş i aşka dönüştürüyorsun

yandıkça tenim,ebruli çıkıyor isli duygularım
firar-i ayrılıkların bir geceye uğruyor,
hayali adımlarınla
kırılmaz sandığın bütüm düşlerimden geçiyorsun,
şehrin satır aralarında
boğum boğum içine çekiyor bizi yalnızlık
her ağustos,bir seri cinayetine gebe
her biri bir sevdaya süslüyor kendini
ölü şehrin bekaretini terketmeden daha,
hafifçe aşk ile ıslanıyorsun
tüm yeni yetmelerin günahları kadar yanıyor aşk avuçlarında


masrafsız vedaları ezberledim senden sonra
hep üstü kaldı yüreğimde
borç bildiğim hayallerimle örselendim
bir gittim,bir gelmedin
izlerini toplarken ardından,
tüm sevdiğin aşıklardan geçtim

yanağımı okşayan bir deli ağustos böceği
ben her yolda gördüğüm aşkı,kederli bir şarkı gibi içtim


yalınayak bastığım hüzünlerimle
bozuk bir plak şarkısı kadarmışım
cızırtısı senin kulağındayken,
ben gamlı nameleri duyarmışım


içimden senli bir aşka sızmışım
sarhoşmuşum,
hatırlamazmışım

hayret,
senin için nasıl da yanmışım
daha içmeden aşıkmışım