Dert tasa sarmışsa öbek öbek nefesini
Doldur istersen eteğinden dökülen karaları
Sıkıyorsa içini sahipsiz eller sebepsiz denizse
Dalgalara tutunmaya yetmiyorsa gücü
seyyah kollarının
Bırak geceden aksın şelaleler
Tutmanın faydası yoksa ağlayan kuşları
Azat et uçsun mavi tebessümler
Güne doldur kanayan yaralarını
Batık çıbanlarını kanırtmanın faydası ne



Hasret delişli bıçakların
Kara gözlerinden düştü yüreği
Cam misali kırıldı bir sigara içimi zehroldu dudaklar
Bensiz delilikti sevda
Bizsiz bitişti güneş
Kızıl çehresinde ağladı gurup
Güneşe veda eden yüreğiydi


Acılar içinde sığındı göçmen kuşlar
Her bir yıldıza isim oldu döküldü semadan
Ah o anılar
Anlamsızca ağladılar


Bunca hüzne bulanmışken
Bu ateş soğumaya yüz tutar mı?


Emekli adımları alışırsa ya sevmemeye
Yorulur belki günün birinde aynalara bakmaktan
Unutursa konuşmayı
Susan gerçeğin koynunda uyusun
saçların…