Acılı Esperanto

dağlara bulaşmadan dinmez bu sızı
karanlıkla dalaş gönlüm iki kumrulu
köşeye sıkışsın aptallığı yaralarımın
yüreğimin telaşına göz değmeden
sevmeliyim tüm çocukları

gece varsa yıldızlar ve ay da var
saatin kaç olduğunu sorsa da ölüm
benliğimde bir sen...
uzun hava bakışlım
bükme kaşlarını
okşayınca göz kapaklarını
sokaklarında çarpan aklım

sen bakınca seni sevişime böyle ezik
hiçbir keklik inmez suya
ağıtlaşır evren
uzun hava bakışlım
acı kahve kokan ağzına
konmalı esperantom
ve her dilde sevmeliyim
dudağının öpülmeye hasretlik
kanamalar tutanağını
ama hiçbir dil yetmiyor bana
diller ötesi bir sözcük bulmalıyım
göçüp gidişine soluğunun

göreceksin ki
ben yine alçak gönüllüce geleceğim
kendini gizleyişine susuk lügatsiz
herhangi bir gece ansızın bizim gecemiz
olacak...
gece uykusuz kalacak
her dilde seni düşüneceğim
sense düşlerinde bilmediğin bir dilde
gideceksin
yine gideceksin
seni hangi dilde çağıracağımı
bilmeyeceğim
sonsuz esperantomda yokluğun
seni her dilde sevdim
her dilde gideceksin
gideceksin
yine gideceksin
sana diller ötesi geleceğim
öleceğim...

Kağan İşçen




(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir