Sana doğru tenim soğumadan
Binbir hüznün içinden
Sevdamın sevabıyla geliyorum

kendim yazmisim gibi geldi
sanirim yapabilecegim en güzel yorum buydu : )

Uykularımdan sıyrılan eski bir hüzün
Güze çalıyor şimdi
Ve biliyorum anılarımın telaşlı heyecanları yok artık.
Eskimeye yüz tutmuş masanın üstüne uzanıp
Gökkuşağına uzanmaya çalışan çocuk sesleri de yok artık
Bildiğim tek ezber
Dudak kenarımdaki sessizlik
Dokunulmayan el
Dinmeyen özlem
Ve soluğumu kesen bildik bir gece.

Sevgili Arkadaşım;
Bildik bir gecede, bilmedik bir ses, tuhaf bir fısıltı, ürkütmeyip yâren olmakta yürek vuruşlarına usulca ve süzülür gibi erguvan gölgesinden ayrışıp çıkagelen dize dize...
Kimbilir neler anlatmakta, had safhaya varan yalnızlığımızda acılara duyarsızlaşan sol yanımıza...
Bazen öylesi durulur ve durgunlaşırız ki, içimizde büyüttüğümüz hayallerimiz bile karışır zaman mefhumunun dün bugün ve yarın üçlemesiyle olmayacağını sandığımız doğacak güne...
Rüya ile gerçeğin içiçe geçtiği, özlemlerimizle kavuşmalarımızın biranda olup bittiği olağan dışı bir ânın anlatıldığı nefis şiirini Gönül'den kutluyorum.
Umutların umutsuzlukla beslendiği görülmemiştir fakat burada öyle bir anlatımın var ki; hüzün ağlatmıyor da, sanki bir hoşluk veriyor bu durumdan memnuniyet adına.
İlginç olduğu kadar estetik yanıyla müthiş bir duygu durum analizi buldum.
Belki benim tuhaflığımdan, belki şuan uykusuluğumun verdiği yorgunluğumdandır melankolik buluşum.
Öylesi sevdim ki anlatamam.
Listeme aldım ve yazdıran yüreğine sevgi yüklü saygılarımla derlediğim çiçeklerimi bıraktım.

yüreğiniz sağlık efendim güzel şiirinizi beğenerek okudum kutlarım saygılarımla

Yaprağını açabildin mi geçmişin,
her gün yokladığın
naftalin kokan anılarını çekebildin mi gününe,
sığabildin mi yalnızlığın küs defter yaprağına…..İçimden geldi ve yazıverdiml XAffola....

Hüzün ve sitem dolu harika bir şiir okudum yüreğinizden.
Kaleminiz susmasın.
Saygılarımla....

Adı yedi iklim olan sevmek…
Heceler bırakıyorum lal olmuş dilimle
Ellerine bulaşan sevdaya
Parmaklarına sinen
Tütün kokusunu çekiyorum içime
Ülkemdeki en güzel baharı hatırlıyorum
Dağlara düşen güneş yankılandıkça
Susuzluğum geliyor aklıma
Her yudumda
Dudağımdaki şafağı uyandırıyorum
Güneş düşüyor içime…

Biraz bekle,
Gözlerime taktığım mahcup ve duru senle geliyorum
Biraz daha bekle
Sana doğru tenim soğumadan
Binbir hüznün içinden
Sevdamın sevabıyla geliyorum

Beğenıyle okudum zeynep hanımcım,yazan yüreğinizden öpüyor selamlarımı yolluyorum.sevgimlesin kutlarım.

Biraz bekle,
Gözlerime taktığım mahcup ve duru senle geliyorum
Biraz daha bekle
Sana doğru tenim soğumadan
Binbir hüznün içinden
Sevdamın sevabıyla geliyorum.

İçinde gizli olarak bastırılan isyanlar şiirle açığa çıkmış ...üstelik şiirsel imge ve tümcelerle nakış nakış işlenmiş ...şairlik bu arkadaşım şiir bu yürekten kutlarım tüm sevgilerimle..

biraz bekle derken beklemeden ve bekletmekten usanmışların bile benim bile bekleyesim geldi.hayatın içinden kopup gelen bu dizeler dizildi boğazıma yutkunamamak hiç bu kadar zor olmamıştı.okurken şiiri hayatım geçti gözümün önünden hayatımın gözünden ben geçmiş olmalıyım biraz beklemekte ne demek bekliyorum posta güvercinlerinin sizin şiirlerinizi sayfalar dökeceği anı şiir buysa diğerleri nedir diye sormaktan alıkoyamdım kendime...hoşçakalın

Şiiri bir solukta okudum.Daha doğrusunu söylemek gerekirse,şiir bir tutuverdi beni ve fısıltısını dinletti…
Sesinde ağırlıklı bir hüzün vardı.
Etkiliydi.

Akşamın geceye devrettiği solukta neşe ve keder iç içedir çoğu kez.Bunlardan bir ötekinden ne eksiktir,ne de fazladır.Eşitliği devreden çıkardığınızda geriye saltça bir ‘’GERÇEK’’ kalıverir.

Şair de bu şiirinde gecenin içindeki gerçekle birliktedir.
Şiirdeki gerçek geçmişte kalan yaşanmışlıkların şimdi’ye ulaşamamasından,kendini yenileyememesinden kaynaklanmaktadır.Bu yargıya ulaşmak hiç de güç değil.Çünkü şiirin çoğu dizesinde bu odağın merkezinde turlayan ve turladıkça büyüyen halkalar var.

Giderek büyüyen bu halkalarda hem sahipleniş hem de ölçülü bir sitem dikkatlerden kaçmıyor. Yalnızlığın yüksekçe bir yerden ses vermeyişine olan sitem; belki de bir çöl yalnızlığına bedel suskunluğun dayanılmaz sancıları…

Şiirin yazılmasında çok titiz davranmış Zeynep Nilgün.Kendi biçeminden ödün vermeksizin ama çok açık sözlü söylemlerle bezemiş şiirini.Ana konuyu us’ta daha da berkitmek için çok çarpıcı imgeleri şiirine dahil etmiş.Lirizmi doruklara taşırken sınır tanımaz bir uğraşın içine girmeyi göze almış.
Örnekçe:
‘’
Söyle haydi göğsümdeki şaki
Bozkırlarımın terli şarkılarını
Toprak kokusunu namluya sürüp
Fırlat kelimelerimin gün dönümüne
Binlerce tomurcuk serpilsin erguvanların gölgesine
Sürgün versin aşka yazacağım sözler
Gizli isyanlarım döllensin
Feveran eden tenimde.’’

Dizeleri bu anlatıya bir örnek olarak vermek olasıdır.

Şiir okunduğu günün ertesinde unutulmuş bir çöplüğe bırakılan sıradan şiirlerden birisi değil!
Bu şiirin Şair’in kaleminden çıktığı bugün gelecek zamanlara açılacağına inanıyorum.
Şiir,boğucu/sıkışmış ruhları rahatlattığı ölçüde ölümsüzleşir.
FISILTI’nın bir görünmez el gibi sürekli okurlarının üstünde hareket edeceğini sanıyorum.
Analitik bir sorgulama,ruhsal çözümlemeler,derinlemesine duygu geçişleri bu şiirin yazılmasına neden olan kaygıları sezdiriyor.
Okuyucu bu sezgileri kavradıkça şiirdeki fısıltıları can kulağıyla dinlemeye devam edecektir.
Gece’nin kuytusundan böyle bir harika serbest şiirin gün aydınlığına yüzünü göstermesi için Zeynep Nilgün’den de bu beklenirdi zaten.

Şiir’den bir okur olarak payıma düşen sevgi drajelerini içerek ayrılıyorum.
Kutlarım Zeynep Nilgün’ü….

Biraz bekle,
Gözlerime taktığım mahcup ve duru senle geliyorum
Biraz daha bekle
Sana doğru tenim soğumadan
Binbir hüznün içinden
Sevdamın sevabıyla geliyorum.


Seviyorum kaleminizi, farklı ve içten bir tarzınız var...
Yine çok beğenerek okudum, yürek sesiniz susmasın hiç...özletmeyin şiirlerinizi...
Sevgiler, Saygılar...

ÇOK GÜZELDİ .KUTLARIM HARİKA DİZELERİN ŞAİRESİNİ.SELAMLARIMLA KAL.

çokgüzeldi kaleminizdaimolsun yüreğinize saglık
saygılar