her yürek bir güldür toprağında
her koparıldığında ne de çok ağlamışız
güneş can verir mi kuru bir dala
nede çok kendimizi kandırmışız

serseri rüzgârlarda dağılırken umutlar
yanan bir sevi sıcaklığında
yine düştün aklıma
sesin vuslatsız yankılarla dolan
bir ateş çemberidir
şimdi ne yana dönsem
dökülür avuçlarıma

sıkılan yumruklarla güçlü gibi davranan ben
günahı olmayan yüreğim kusursuz suçsuz
hep uzaklarda bir yerlerde çarptı

düşlerim ağlıyor neyleyim
sessiz sokakların kaldırımlarında
kaybolurken yarınlar
yine taş yürekli gecelerdeyim

yapıştı yakama kara günler
kurşun geçirmez saatlerdeyim
yavaş yavaş saplanırken sızılar
dalarım çaresizce
dalar gözlerim
diren yüreğim direnebilirsen

umut işte
mahmur bakışlarla
yıldızsız geceleri delerek
yitik şafakları arıyoruz
bir yanımızda suskular
bir yanımızda isyankâr tutuklular
kavuşmak desen keza
hep yarım kalıyoruz

araya dağlar okyanuslar girdi
ne can cananını, ne canan canını görebildi
yüzümüzde geçmişten kalma hüzünler
uzun soluklarla
sürekli içimize dökülüyoruz

o an gelmeye görsün
vedası zordur ayrılamazsın
yüreğin ağlar için için, yüreğin yanar
gülemezsin
açarsın taze bir mezar
istesen de ölemezsin