Siyah Gölgeler

sevgiyi, paylaşmak her çağda
dost ile düşman aynı safta!
yenildim. seni gördüğüm anda

halimi görüp ağlama gözlerim
onu mu? belki bir gün silerim

aşk uzun bir yol. mayın döşeli
halim perişan bu derde düşeli
bitmez ki, kavuşmanın düşleri

uçurur ruhumu bir ak burak
başka yol yok bu son durak

bu alem ki yedi katlıdır içimde
tüm akıllar bu sıırın peşinde
ey beşer! gerçek senin içinde

aşk mı, sevgi mi,unut mu?
havada gezinen bulut mu?

bir güzel vardı bana darıldı
yüreğimi titrettin işte yıkıldı
anlayamadım nasıl bir fasıldı?

onun bana bıraktığı tek yaren
yüreğime ekdiği, sefil kardelen

artık adın, aşka atılmış bir tokat
sisli gözlerde, aydınlık kat kat...
tesbihimin imamesindedir şefkat.

kimsecikler anlamaz beni madem
sen anla, tesbihimdeki imamem...

gölgesi ne güzel asırlık çınarın
elifli gizeminde nedir ısrarın?
geleceğim, bugün olmazsa, yarın

içimde bir alemdir artık senin yerin.
şahittir bak. nefsimin verdiği yemin

gönül ufkumda camlar parçalanmış
sevgili, onu unuttuğumu sanırmış...
bilmez mi ki yüreğim karıncalanmış?

gözlerin semaya uçan bir buğu
kare kare örtüyor tüm boşluğu.

sıra sıra dizilmiş tüm karanfiller
belli ki ayrılığı beklemekteler...
sevgiliyi çağırın. ey siyah gölgeler!

güzel, demek sen de beni sildin.
adını bırakıp benliğime. öylece gittin.

Hatip ÇİÇEK