Ülkemin hâline bir baktım şöyle,
Ustaca oynanan oyunlar gördüm…
Mera’larda değil şehirde köyde,
Uzaktan güdülen koyunlar gördüm…

Sanki bin yıl kardeş etmemiş bizi,
Üflenir suni bir ayrılık közü.
Gerçek olsun diye ellerin tezi,
Yollara döşenmiş mayınlar gördüm…

Bilmem ki satılmış bir avuç piçin
Bir hayal peşinde inadı niçin.
Huzuru sükunu korumak için,
Kar üstünde yenen tayınlar gördüm…

Her fırsatta yara bulup kaşıyan,
Kardeş kavgasına kurşun taşıyan,
Ömrü yıkmak dökmek için yaşayan,
Türk’e peşin düşman beyinler gördüm…

Gelmiş eşe-dosta kıyak demi de,
Ehil olmayanlar kalkmış amuda.
Tepeden tırnağa bütün kamuda,
Eğreti oturan “sayınlar” gördüm…

Tüketim üstüne düzenin çarkı,
Kapanmaz gelirle giderin farkı.
Çâresizlik sarmış her evi-barkı,
İllallah çektiren duyunlar gördüm…

Düstura kurala uyan kalmamış,
Garibi vatandaş sayan kalmamış.
Yükselen feryâdı duyan kalmamış,
Hûda’ya bükülmüş boyunlar gördüm…

Veli BOSTANCI