Biz aynı yatakta küsken
Yatağın bir ucu kilometrelerce uzakken
Parmak uçlarımızla barışırdık
Sevişirdik
Sarılırdık
Susardık
Sen
Sırt sırta hayat kavgamızın tek sırdaşıyken


Bugün yoksun


Ve ben,bir kadında bıraktım tüm suretlerimi
Şehirlerden şehirlere tutkusuzca göç edişlerimi
Ve bir not defterinde intihar eden kafiyelerde
Yeniden canlandırdım faili meçhullerimi


Ahşap pencerenin kırık camında kesiliyor ayaz
Kan renginde hislerle izliyorum soyunan kadınları
Kül grisi nasırlı bir tebessüm parmaklarımda
Renk katili yalnızlığım sevişiyor kızıl karanlıklarla
Zehri şehvetli mısralarla dokunuyorum bembeyaz tenlere
Ölü desenler bir pınar gibi
Her şey susmaya dair uzandıkça
Aşk misali vals bu sessizlik
Dudaklarımdaki nikotin kalıntısı kadar anlamlı
Duyuyorum
Sarkıtlardan damlayan gözyaşları
Duvarda asılı çiçek tablosu kadar hala canlı


Anladım
Geleceğin ressamı sensin sevgili
Yokluğunla boyayacaksın renksizliklerimi
Her şey susmaya dair uzandıkça
Hayat
Ölü bir yataktan sana uyanmakmış şiiri…





Tolga Baş