Açıl susan açıl!
Açıldı akıl sandığım
Meğer terkedilmeliymiş
Akıl sandığım...
İçi boş bir küfeymiş
Akıl sandığım.
O sandığın içinde
Kendimi insan sandığım...

Sormadan ne niye diye
Ettim aklımı sana hediye
Sormadım verdiğin bela
Bu ceza bu acz, ne diye

Senin verdin elem
Beni sevdiğinden
Benim sevdiğim elem
Seni sevdiğimden.

Ey Oğuz oldun bir Nasuh
Sonunda tevben kabulse
Ya nefsin bir anda ölse
Ya da seni öldürse...
Ne yaparsın bilmiyorum
Suçun büyük, sevabın yok
Yaşadın daima günaha aç sevaba tok...

Allah’ın binbir yasağı
Şeytannın binbir tuzağı
Taptığı Allah sanar
Andığı bir buzağı!
Buzağından maksadım
Şu insan oğulları
Kimin için ihlasın
Osmanlı torunları...

Ağlamaktan gözlerim
Kendini birşey sanar
Sanki bir tek Allah için
Ağlayan o var!
Ulan nefis öyle davarsın ki
Öyle davar...
Beni ateşe atmak için
Her an fırsatı kollar.

Bir iyilik yaparsın birine
Kendini atarsın en öne
Tek kelamındır senin
Ene ene, ente ente...

Tüm dünyayı nimet bilip
Oruç tutmak, nerde!
Nimete sırt çevirim
Ganimeti bulmak nerde...

Ol Allah’ım deva derde
Şu ruhum serildi yerde
Oldu tüm maddeler
Gözlerime birer perde.

Hem bakışlarımda ferde yok
Günahlarımda çok
Aczim, fakrım büyüktür
Şu bedenim bir yüktür
Kaldır omuzlardan...

Uyandır beni bu fani
Bu kandırmaca rüyalardan
Bir şeyhe intisabla
Kaldır beni ortalardan

Ben bu halle beş yüz sene yalvarsam
Yakarsam, ulaşamam ben kendimi yakarsam
Ancak bir dostun ile dostluk kurmak seninle
Hiçkimse sen değil ama sana vesile...
Ya Rabbi şu aciz kulunu affette
Şefkat tokatlarınla bir tekkeye tekmele.