Kaç nefesin kaldı bilemem amma
Sende son hamleni yapmak üzeresin
Ben tüm düşmanlarla savaşırım
Yeter ki kadınları üzerime gelmesin

İsterdim ki gözlerim bir sakalsız çocuğa
Bakmakla bile bin pişman olabilsin.
Jiletleri yüzüne vurmak yerine elim
Teker teker kalbine geçirebilsin.

Bilsin daima bilsin, Bir’sin daima Bir’sin
Sen birliğin içinde ne güzel bir kelimesin
Sen kelime değilsin, kelimeler sen değil
Kelimeler zatınla kıymete etti meğil

Sende bir gün dolup taştığın zaman
Tıpkı benim gibi durmadan ağlarsan eğer
Yalancı dersen benim gibi kendine
Bir çıkış yolu bul, çıkmadan cehenneme

Ol Rab’bine kul, kul olduğun para pul
Ebedi olan az bişey varsa ara onu bul
Fani büyük şeylere ehemmiyet verme sakın
Bunlardan vaz geçince nefs iltifatından sakın.

Çünkü bin iyi şeyi bir fitnee berbat eder
Sevap çantasını kolundan kapar gider
İşte o zaman dostum, O Dost’la işin biter
O Dost’la iş bitince, dünya dostu neye yeter.

Yırtıldı birden ağzım, yazdığım kağıt gibi
Gözlerimin önünde bir dünya makamı
İçimde gizlediğim günahların içinde ben
Yanmalıyım hemen, henüz daha ölmeden

Böyle ucuz olmamalı göz yaşları
Üç beş damlada olsa gönülden olmalı
Gönülden dediysek, günaha düşman
Allah’ı anmadığı her söze pişman.

Taze günahlarına tevbeleri ardından
Aynı günahlarına devam eden nefsim
Diyor ki her sabah uyandığında
Artık bir daha ölmeyeceksin.

Ölüyorum diriliğimin içinde dirile dirile
Hayat ipini tutarken, elde gerile gerile
Ellerimi kanattım, asıldıkça hayata
Hayatı bırakmakla hayat buldum hayatta

Bitmeli bu kendini beğenmişliğim
Aynadaki yüzsüzü yüzümde görmeliyim
Bildiklerimi düşünmek yerine
Bilmediklerimi artık bilmeliyim.

Pişmanlığıma dahi pişman ettin beni
Yeter artık üstüme gelme ne olur
Sanki günahlarıma sen ağlattın beni
Ardından günahlarla rezil ettin kalbimi

Düşündüğüm bütün iyiliklerin içinde sen
Herşeyin içinde sen, içinden çıkabilsem
Ağlamaktanda, gülmektende kurtulabilsem
Kurtulmaktan kurtulup kurtarıcıya ersem

Hayat dediğim ip boğazımdayken
Çırpındıkça yaşamak için, ölmekteyim
Bu yüzden nefsimi iyi-kötü-kararsız
Diye üç parçaya bölmekteyim.

Şükür ki bir güneş daha doğdu üstüme
Bir gün daha süre vermiş Azrail
Bir gün daha can verdi Canan’dan Cebrail
Dünya taamına suru üfle İsrafil.

Sende Rabb’ine asi gelirsen,
Sanada gelecek fil ve ebabil
Yalnız bunlar buna benzemeyecek
Ama aynı duruma sebebiyet verecek

On paralık dünya lezzeti için
Beş para etmez nefsini tercih edecek
Yaratı’cıdan vaz geçipte
Yaratılanı mı tercih edecek?

İnan ki akıl akılsızsın,
Senle düşünmek akıl karı değil,
Hep bencesiylesin
Helalin ve haramın
Allah kelamı varken
Nedir senin kararın?

Bırak artık kararlar, kara defterde karardı
Takvimin yaprakları soldu soldu sarardı
Günler bile su gibi akıp gidiyor artık
Ölümün peşinde büyük bir kalabalık

Etme kabalık artık, incelikle git Hakk’a
Varsa dünya sevgisi, ahiretine sakla
Sonra bunların hepsinden vaz geç artık
Allah ve resülünden öte herşey karanlık

Yemin ederim, yaptığım günahlara dost değilim
Olsada bu iki yüzlünün, onlara teveccühü
Bir gece eder hepsine tevbeyle teheccüdü
Varsa kalbinde, imana dair son gücü
Edecek işte o zaman nefsinden göçü
Alacak şeytanından 20 senelik öcü.