Sanki şu cesedim karşımda yatıyor
Herkes bana düşman herkes bana batıyor
O gördüğüm güzellikler derde dert katıyor
Ebedi saatedi üç kuruşa satıyor

Aldanmışım ben kanmışım bu dünyanın
Havasına, parasına, karısına, kızına...
ve tevazu göstermişim şu dünyanın nazına
Sonrada küfretmişim belki alın yazıma

Ey nefis! Ne istiyorsun, yerinde durmuyorsun
Bir gün yanacağım diye kendine hiç sormuyorsun
Bir gün doğru düşünüp doğruluğu bulmuyorsun
Doğru olan doğruyu dokuz köyden kovuyorsun

Sonra suçu kadere, haşa Allah’a
Sonra ermek istersin iman-ı billaha
Amellerin o ince itikadına ters senin
Tıpkı bir kadın gibi şeytani zarif sesin

Senin adını duyunca kesiliyor nefesim
Gönül kuşum uçtu, parçalandı kafesim
Ardından ağlamaktan, bağırmaktan...
Kesildi sesim, söyle senden medet uman
Hangi yüzle secde etsin.

Etsin ne haldeyse o Rahman ve Rahim’dir
Senin günahından büyük o herşeyden kerimdir.
O kişiki tevbeyle yaşar, çünkü aklı selimdir
Bu ince sırrın manası derindende derindir

Ey kalp esfele safilin olmasın mekanın
Çünkü o kalbin senin Allah makamın
Günah işlemiyorsan, işleyene küfretme
Sen günaha düşman ol günahkarı kirletme.

Ey sonun belli değil,
Belki gülhane belki narhane
Çünkü gönlün her kadına açık
Her kadına bir kerane...
Aklın sanki bir terane
Nefis nasıl isterse
Emrin olur dediğin halde!
Nasıl Allah namına
Hareket ederim dersin
Sen sınıfta kaldın
Ölümdür son dersin.
Ölümdür son dersin
Ölümü hiç düşünmezsin.

Sana ne söylesem boş
Bugün ağlar yarın güler
Sonra aynı günaha tekrar döner
Döner durursun.

Belki bir Nasuh gibi birgün pişman olursun
Belki bir Nemrut gibi cehennemde durursun.