15
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
3773
Okunma

Gariptir ki;
ne eskidi ne de değişti bu duygu
alnını öptükçe yıllar…
bir zamanlar;
yıkandığı gölken aşina ten
göğsünde erittiği deli kar
gözlerinde açan güneşti heyecan
saatler kendini unuttuğu zaman.
alev yuttuğunda insan
yapışınca tutku canına esiridir ruh
söylenir dil s/avunarak
iki kelime kadar yakın
tek kelime kadar uzak…
göçtüğünde eski yüzlü aşk yeni diyarlara
yabancı sokaklarla tanışır gözler
bildik ırmak değildir artık akan
kendine sancılı bir ova
düşleriyle küs bulut
ömrü içine hapsettiği andan
yaslı bir hoşça kaldır kalan.
ne unutmayı öğrenir insan
ne de unutarak ölür
velhâsıl;
üşüdüğün kadar yanarsın aşktan…
5.0
100% (9)