Bir güç var,
beni yakalamış,
benim içimde beni zindan eder.

Gözlerimi kapatıp yollardım beni,
gezerdim duygularımın yumuşak seslerinde.

Ama şimdik ben serbest dolaşırken,
içimdeki ben parmaklıkların arkasında,
öylesine oturuyorum,
ve düşlerim,
düşüncelerim,
o parmaklıklara kelepçeli.

Kendi kendimi cezaya çarptırıyorum.

Neden bukadar zor,
kendi yarattığım hudutları geçmek?

Bu küçücük yerde rotamı kaybettim,
orda burda bulduğum,
yarım yamalak,
paslı düşüncelerle kendimi tatmin ediyorum.

İçimdeki bu sessizliği dağıtacağım elbet.

Birzamanlar kendime,
doğalca ve severek hazırladığım suikastleri,
unutmak istiyorum.

Uzun süredir kendime sığınak ettiğim gölgemden çıksam,
affetse beni ben,
verse güvenimi bana,
geçmiş bir hikâye gibi anlatırım Kaçışı.

“Bir güç vardı bir zamanlar beni yakalamıştı” diye.

(Tolga Madan)

(Kopenhag - 07/09/2009)