Yanarsa yansın canın gönül sızını anlat
Aralasın perdeyi gizlediğin maruzat
Zincirlerini kırsın özgürleşsin malumat
Dökülsün sayfalara duygu yüklü haberin
Ses olsun şiirlere bahtı kara kaderin
Süzülürken kalemin damarından mürekkep
Yüreğin süzgecinden sızarak aksın edep
Cefasıdır maşukun şu ahvâlime sebep
Yanarsa yansın canın gönül sızını anlat
Ağlasın kelimeler eleme doysun hayat.

Son hüzün sofrasında sızlanıp ağla bugün
Derbeder hikâyenle kalpleri dağla bugün
Sararmış ümitleri canana bağla bugün
Haykır aramızdaki hasret uçurumunu
Ezâsı nasıl büyük anlasın durumunu
Yürü ufkuna doğru önündeki sürecin
Tırmanmaktan usanma yokuşsa da menhecin
Ulaşsın dost iline gurbetten dönemecin
Son hüzün sofrasında sızlayıp ağla bugün
Düş umudun seline coşkuyla çağla bugün.

Anlat şu hal bilmeze yaptığı tarumarı
Umutsuzluk çölünde kahreden ahû zârı
Vuslata giden yolda çözülmeyen esrârı
Gelsin gönlümü yıkan tufanına şaşırsın
Dilerse azabını gözlerimden taşırsın
İsterse esirgesin kalbî alakasını
Takıversin boynuma mahkûmluk halkasını
Giydirsin üzerime mecnunluk hırkasını
Anlat şu hal bilmeze yaptığı tarumarı
Derunumda açtığı onarılmaz hasarı.

Önüne ser buhranın can alan loşluğunu
Hasretten harelenmiş kalp deki boşluğunu
Görsün özümü saran çile sarhoşluğunu
Gönlümü mesken tutmuş gamı atsın başımdan
Sürsün karamsarlığı çıkarsın telaşımdan
Boğsun karanlığımı özündeki mehtabı
Aydınlatsın gecemi nur desenli hicabı
İzleriyle güldürsün ayağında türabı
Önüne ser buhranın can alan loşluğunu
Huzura aç simanın bezgin nahoşluğunu.

Sanmasın ki cevriyle öz canımdan usandım
Özlem yağmurlarının dolusunda ıslandım
Mahrum kaldım cisminden hayaline yaslandım
Hebâ ettim atiyi maziyi yaşatırken
Kasavetin ateşi bedeni kuşatırken
Sevdasına yanmaktan hiç duymadım nedamet
Serâbı misafirim gözlerinde esaret
Tartışmasız mülküdür bedendeki emanet
Sanmasın ki cevriyle öz canımdan usandım
Bilmez mi ki adanmış bir kınalı kurbandım.

İhaneti fâş etsin eğer varsa kusurum
Öderim diyetini çiğnense de onurum
Kabulümdür yazgısı, olmasa da sürurum
Tutarak perçemimden savursun fırtınası
Adak bilsin canımı yakılırken kınası
Gönül mahkemesinde zabt ettirsin cevâzı
Kanımı helal bilsin uygulasın infâzı
Umarsızca seyretsin başardığı enkazı
İhaneti fâş etsin eğer varsa kusurum
Fedâ olsun yoluna yere düşmez gururum.

Batmasın artık cana gönül sızını anlat
Aşina oldu ömre mahrumiyeti heyhat
Demlendi iştiyakla yüze gülmeyen murat
Ney gibi inler gönül cefanın ahengiyle
Süsledi figanları solgunluğun rengiyle
Hüsran cenderesinde perçinleyip devayı
Sundu avuçlarıma hak olmayan revayı
İnkâr etti emeği, yok saydı muhtevâyı
Batmasın artık cana gönül sızını anlat
Dibi görünmez kuyu aşka düştüğüm milat.



18.09.2009
Menderes OYANIK