Özürlü bir merhamet seninki
Gönlünden ve gözlerinden uzak
Zemheri gibi kavruk
Temmuz gibi yakıcı
Kesif bir acı

Kurumuş bütün gözelerin
Oysa gözyaşı ister merhamet
Bahaneden ibaret güneş ve su
Kalanı kıyamet uykusu

Dilenmek ayıp değil merhameti
Olmaz asla kirası ve alınmaz darası
Bu bir yürek yarası

Her gün dönüyorum yeni bir sürgünden
Utanılacak bir şey yapmadım ben
Kendi ormanlarımı yaktım!
İnliyorum inim inim
Yıktığım şehirler benim

Karanlıkta sokağa çıkmam
Bu bir rüya olmalı
Kim görmüş kapınızdan geçtiğimi
Eski bir hafızım ben
Asla unutmam bildiğimi

Çektiğim gönül darlığı
Bu yüzdendir yükümün ağırlığı
Neden düşünmedin, neden
Yaptın bunca gaddarlığı

Özürlü bir merhamet seninki
Gönlünden ve gözlerinden ırak
Her gün geçiyor yakarak

Medet

Ya merhamet
Ya kıyamet




Hayrettin YAZICI