Nereden bilebilirdim, dalım bir bir kırılacak,
Yakma isyanına ateş, gücümüz yok kaldıracak .

Onca isyanı bastırdım, sana neden yetmez gücüm,
Kısasa kısas bir sevda, kalmadı kimsede öcüm !

Dallarım eylemez bir kuş, bu son sevda, bu son yokuş,
Ötüyor her dem başımda, damlara tüneyen baykuş.

Gözlerim kuyudan derin, gönlümüz geniş sahradan,
Hayret fark edememişim, nasıl vurdun her kıyıdan!...

Her ocağa gerek duman, her sevdaya düşer aman !
Söyle ne zamandan beri, sevmekte oldu, kana kan ?

Hangi dilden söylediysen, bunu anlamam zor benim ;
Kuşatılmış dört bir yanım, ses geçirmiyor madenim !

Saçlarını çözer gibi, çözseydin beni yeniden,
Çöker ya her gün karanlık, geçirirler bir iğneden!

Kestin bütün rahmetimi, çıkamıyorum yağmura,
Yaralar içinde kaldım, bak göğsüme vura vura...

Ahde vefa neydi sahi ? Ağlamak mıdır ah ile ?
İnsan döner mi sözünden, ahdedip de, bile bile.

Ya zamanın züğürt vakti, ya ben yanlış zamandayım,
Nerde olmayacak iş var, ben hep birinci adayım.

Boykot ediyorum artık, bütün seçimleri bir bir,
Bilmeliymişim önceden, hangi kapıdan girilir ?

Aşkı sonunda anladım, sönmeyen bir yangın yeri !
Girmeden kimse bilemez, ölümüsün, yahut diri ?

Bu şıkkı söylemediler, kalmak var böyle, arafta,
Uzaktan seyret diyorlar, yangın varken dört tarafta!...




Hayrettin YAZICI