Bu gün büyük bir kayıp verdim hayatımdan.
Umudumu kaybettim öfke sokağında.
Düşmüş gibi hissettim kendimi bir çatıdan.
Ama kollarım ya da bacaklarım değildi kırılan

Bir de mutluluğumu kaybettim.
Her gün suladığım hayallerimi..
Farketmedim hangi sokağa girdiğimi.
Bir anda düştüm yürüdüğüm kaldırımdan.

Öfkeme şehit verdim tüm sevinçlerimi.
Öfkem rüzgar gibiydi,esiyordu sertçe batıdan.
Ve şimdi deniz oldu göz yaşlarım.
Bendim kendimi bu denizde batıran

Mutluluğumu kaybettim bu gün!
Tebessüm kaynağım olan sözler uçup gitti kulaklarımdan.
Artık bana sevgiyle bakan gözler değil,
Nefretle çatan kaşlar var!

Artık yanar yüreğim kaybettiğine
Vicdanım, bir yaranın sızlaması gibi sızlar
Gözlerim ağlar, ağlar da bitmez yaşlarım.
Seni arar her yerde mahkum bakışlarım.

Öfkemin cezası ağır oldu.
Mahkumuyum şimdi sensiz bir hayatın.
Bu belki de son öfkelenişim
Delice son gürleyişim.

Bu gün bir çift göz kaybettim.
Bir cuma günü,
Güneşli bir sabahta,
Bana bakıyorlardı güzelce.

Beni bekliyordun sen otogarda
Gelmiştim kısa bir vakit sonra
Elimi tutmuştun ve oturmuştuk bir bankta
Sen sevgi dolu gözlerinle bana bakıyordun, masumca.

Ama yoktu şimdi o bakışlar.
Belki de gelmeyecekti bir daha.
O eller tutmayacaktı ellerimi.
Bir sonra ki gelişimde seni bulamayacaktım otogarda.

Çok iyi bir çocuktum aslında.
Temiz niyetlerim vardı.
Okulum da çok iyiydi.
Hep pekiyiydi kernelerim.

Ama yetmedi.
Bunlar tamamlamadı eksiklerimi.
SENİ KAYBEDEREK ÖĞRENDİM,
OKULDA ÖĞRETİLMEYEN BİR DERSİ.

Geleceğimi kaybettim belki de
Kafamı kaldırıp bakamıyordum önüme.
Yüzüne bakamıyordum,
Çünkü pişmandım.


Öfkeyle kalktım, şimdi zarardayım.
Ama oturamadım o meşhur sözde ki gibi,
Yıkıldım.
Ve yolun ortasına yığılıp kaldım.

Bir yari kaybettim bu gün öfke sokağında
Ellerimdeydi, uçup gitti.
Bir sevgiyi kaybettim.
Boğuluyorum şimdi gözlerimin tuzlu suyunda

Benim olan bakışların vardı.
Bana koşan ayakların...
Ellerin sım sıkı tutuyordu ellerimi soğuk havada.
Ve bakışların umut oluyordu bana.

Sen umut oluyordun yaralarıma,
Mutluluk veriyordun bana.
Sevgi saçıyordun dünyama.
Ben seni kaybettim öfke sokağında.

Bir daha beni arar mısın?
Geri döner misin? bilmem ama.
Seni kaybettiğim yerdir adres;
ÖFKE SOKAĞI, numara eksi beş.