yanarak kor olan odunların çatırdayan sesleri arasında
bir ney sesi kadar huşu
ve özlem uyandıran kulakta

her adımda sokulan parmak uçlarıma
her adımda uzaklaşan kalbimden

bir orman yeşili
bir deniz mavisi

gözleri cehennet
saçları kır çiçeği kokulu

özlemi cehennem
yüreği aşk okulu

bir romandı yaşadığım...




romanın kahramanı ben
yazarı sonsuzluğun ertesi...




bana karşı yükseldikçe git diyen sesi
ben bolca şarap oldum
ağzımdan küfürler çıktı bolca
beyaz dumanıyla beraber
cigaramın...




ve bana gel dedikçe nefesi
ben yolda kör oldum
gözümden umut çıktı
kahverengi ayrılığıyla beraber
aşkların...




her anıda yok olan beynimin uçlarına
her adımı varlığı sükunet

bir ölüm beyazı
bir kalp ağrısı

şairi anılar
kefeni sonsuzluk kokulu
şiiri sancılar
bedeni yoksunluk okulu

bir hayattı yaşadığım...

yaşamın ruhu sevda
adı bir sürü angarya...







ve boyandıkça sol işaret parmağım sarıya
tütün koktum yanmış ruhları temsilen

her zaman binlerce veda
her vedada bin gidişe ait seda

bir ayrılık sarısı
bir yalnızlık yarası...

kaderi bitmek
kederi terkedilmek olan
bir sevdaydı taşıdığım

kırçiçeği kokusuydu sevdamın
yokuşu ayrılıktı hayatımın...