1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1622
Okunma
Bir çocuk görüyorum uzaklarda bir sokakta
Gözleri uzakta yaşayan bir bedenden fırlama
Gözyaşları kaplamış hayallerini
Sek sek oynuyor, parçalanmış anılarından artakalanlarda
Elleri çizik çizik, bakımsız bedeninden yansırcasına
Dudakları kurumuş, donuk zamanların eserinden kalma
Tel tel saçları isyanın polyanasında
Bedeni yorgun, gözlerinde hala yaramaz bir çocuk
Belli ki ondan bağımsız
Farklı
Ne de olsa çocuk diyorum Gülüp geçerken
bıraktığım acıların izleri hala o sokaklarda yankılanırken
ne de olsa sağırlığım beni koruyor
gülüp geçerken, bastırdığım çocukluğum
ellerini uzatıyor kaybolmuş anılarına
sek sek oynarken kaçırıyor çocuk
hayalleri gölgelerden kaplanmakta
ne de olsa çocuk…
ne de olsa,
ben yaşamıyorum…
Cevap Yaz