Kabullenmişlik ile eskiye ait neler büyütmüşsem
Sineme gömüyorum
Şimdi sana dair ne varsa saçlarımı boyadığım gibi



Akşamın yavaşça iplerini çektiği günün deminde
bekliyorum
Bin gecede olsa aynı umudu içiyorum
Zihnimde anaforlarda savaşan kahramanlar kuşağı kızıl korkular
Yüreğimde yeni açan goncaların tomurcuk sevinci
Biliyorum ve ömrün mavi kuşlarını arzuluyorum




Her akşamın alelacele okunan ezan sesinde
Avuçlarımla semaya salıyorum gün batımlarını
Sabrın silahıyla kuşanıyor gözlerim
Bekliyorum



İhanete uğrayan düşüncelerle yeşeriyorum şarkıların arasına
Boynu bükük düşlerde kalmış sevdayı avutuyorum beklemeklerde




Asıyorum kendimi hicaz bir şarkının namelerine

‘’Söyleyemem derdimi kimseye, dermân olmasın diye
inleyen şu kalbimin sesini ağyâr duymasın diye
Sakladım gözyaşımı vefâsız o yâr görmesin diye
inleyen şu kalbimin sesini ağyâr duymasın diye’’(şarkı sözü)