Yıldızlara bakıp da, açtığımız sihirler;
Aşk, yasak meyve miydi, yoksa mavi nehirler?

Adem’ in gözlerinde, açmaya duran bahar,
Havva’yı utancından, iki büklüm eden ar!

Yoksa on emir miydi, İsa’ nın sözlerinde,
Yanan arsız ateş mi, Kabil’ in gözlerinde?

Züleyha’yı, Yusufa, mıknatıs mı kalbeden?
Aşkın yolu, uzun, sarp; tükenmez, gelip-giden...

Göl olurken Leyla’nın, gözleri çölde ansız,
Mecnun’un yüreğinde, kurban kesilir kansız!

Kerem’ in dişlerine, düşen ince ışık m ,
Aşakaya sarılan, o deli sarmaşık mı?

Şirin düğmelerini, çözerken ayan -beyan,
Ferhat’ın kazmasın da, ateş miydi parlayan?

Uzun, ince yollarda, kaybolurken izimiz ,
Musa’nın asasına, yar olan Kızıl Deniz ...

Nazenin güzelleri, eyleyen İrem Bağı ,
Hazineler saklayan, o kutlu Hıra Dağı ...

"Örtün üstümü, örtün! Bu kadar fazla, yeter!",
Bir sancılı doğumda, yorganı ıslatan ter...

Dağlar bir bir geçilip, yol çıkar okyanusa,
Bir düz odundan gayrı, kalmaz aşktan Yunus’a.

Mevlana’da, Şems miydin, geleceğe ve düne?
Bir ocağın başında, yanarken döne döne....

Bize de şimdi kalan, sazda gönül eylemek ,
Erenler demişti ki; "Acıyı,bal eylemek !" .

Ağzımızı acıtır, yediğimiz hazır bal ,
Yerinde durur muydu, bir kaşık tatsa balbal?

Hadi gül zamanıdır, haber ver bülbülüme!
Balbal’dan daha katı, aşk ne yapsın gönlüme?

Biri iyilik yapıp, verse bana can suyu!
Daima su dilermiş, böyleymiş aşkın huyu...

Deli taylar oynuyor, gönlümde nasıl huysuz!
Bunu anlamalıydım, ilk kez kalınca susuz...

Şimdi tutmaz dizlerim, asam yok, yol dolaşık,
Bunu söylemediler, olmazmış benden aşık...

Yakılan ocaklara, taşıyorum kuru dal,
Aşka, aşk olsun deyin, bulamaz böyle abdal...



Hayrettin YAZICI