bir gün seversin sen de...
yangından/yağmurdan kaçar gibi
onca yıl direnmişliğin sonunda
bir gülle darbesiyle yıkılır surların
kezzap tadında susuşların her bir damlasını
yutarsın yutkuna yutkuna
ta ki gözlerin dolar içten içe

bir gün seversin sen de...
sınırlar ülkesinden bulutsuz geceye...
iki cümleyi bir hizaya getiremezsin
ikindi yağmurunda sayı sayarken
yetişemezsin düşen damlalara
kararır şamdanda zaman
içinde bir militan susturulur
onca çığlık...kalır içinde

bir gün seversin sen de
onca yıl direnmişliğin sonunda
bir gülüş darbesiyle yıkılır surların
ayan beyan halini sır sanarsın
rakkas duman süzülür karanlığa
mum söner ateşine
ihtilal sabahı gibi tenhalaşır gece

bir gün seversin sen de
kabrimin sol yanında titreşir toprak
başlar cenaze heyecanı
bembeyaz gelirsin...omuz üstünde
ve kabrime düşer cemre
bir gün seversin sen de...