tam şimdi işte..ne geç ne de erken
tam çıkıp giderken sokak kapısından
tam bırakırken beni böyle aciz ve karanlık...
sevda ateşim daha hükmedebiliyorken geceye
umut kırıntılarımla yaşamaya alışmamışken


tam şimdi işte…ne geç ne de erken
ellerimi yumruk yapıp
gözyaşlarımı tutarken içimde
ve cebimde yarım kalan -gitme-sözlerimle

tam şimdi işte…ne geç ne de erken…
içimi keşkeler kaplamamışken
sensizlik korkusuyla yaşamaya alışamamışken daha…
nefret etmemişken aynalardan
gecenin omuzlarına yaslanıp ağlamamışken

tam şimdi işte..ne geç ne de erken...
gün çökmemişken penceremde
sensizlik yerleşmemişken odama
ve yeşermemişken umutsuzluğum gözyaşlarımla


işte o an …tam o an
gururum çözülebilmeli aşka
korkularımdan sıyrılmalıyım son bakışında

ve cümleler dökülebilmeli dilimden;
‘’üstüme basıp geçme yar’’
‘’kalbimin kırık parçaları ayağına batar diye korkarım’’