Bir adam elinde bir sararmış mektup,
Diğer eli boşlukta.
Son sözcükleri kulaklarımda çınlar hala.
…..


-gitme- diye haykırdı ayrılık limanında –umutsuzca-
Dönüp bakmadı kadın,yürüdü başı dik -umursuzca-

…..

Bir adam mermiyi dayadı namlusuna
Son bakışı, miras kalacaktı camın buğusuna
…….


-gittin- diye yazmıştı parmak ucuyla
Bir gözyaşı damlasının ardından çekti tetiği –sonsuzluğa-

…….

Bir adam ıssız bir toprağa karıştı dün gece
Tek suçu adamca sevmekti belki de


Beklemişti son ana kadar sevdiğinin yolunu
Oysa kadın çoktan unutmuştu onu

…………

Bir hayat,gözümün önünden kayıp gitti dün gece
Tutamadım parmaklarımın arasından akıp gitti sessizce
Bir toprak attım o adamın bende üstüne
Bir sessiz fırtına koptu gecenin iliklerinde...


--bir adam sevmişti kendince….
--bir kadın onu alıp gitmişti teninde……
--geride kalmak değil sevmekti adamın suçu
--cebinde kalan anılar ‘’var’’ edememişti onu…