0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1969
Okunma
Karanlık çöküyordu,
gecenin sessizliğine.
ay`sız yıldız`sız
zifiri karanlık kaplıyordu
geceyi.
bomboş sokaklarda,caddelerde
uzanıp giden karanlık,
tetikte bekler gibi korkutuyor
insanı.
karanlıkla dans eder gibi,
yağıyordu yağmur
karanlık caddeyi
aydınlatan lambayı
yağmur taneleriyle kamçılıyordu sanki
lambadan çıkan buhar
insan siluetini çiziyordu
karanlıkta gelen uğultu
gecenin sessizliğini ürpertiyordu
yanan lambanın altında
bankta oturan
yağan yağmurda bekleyen iki
canan
yağmurla beraber sevişiyorlardı
karanlığın içinde...
REŞAT ZEYBEK
