Gül yaprağına bezenmiş ince bir fidansın sen
Nakış nakıs yapraklarında sevdalar kokar
Tertemiz yüreklerde türkü olur dile gelirsin
Kara sevdaların ilacı gönüllerin feryadısın sen
Bir serin yayladayım say kendini
Tepesinde püfür püfür sevdam kokar
Aşağıdan yukarıya ince ince serince
Bir destansı aşk-ı mecnun oldum
Neler geçti yüreğimden bir bilsen
Yaktığın sevda ateşine sardım kendimi
Gülümseyişini kattım yalnızlıklarımın semasına
Direndim sensiz kaldığım zamana
Doğmayacak sandığım sabahlara meydan okudum
Yine eserse diye beklediğim gecelerin rüzgarında savruldum
tek başına ve yine sensiz
Alev oldum parıl,parıl yaktım gönlüme ateşini
Isındım sensiz geçen yalnız günlerimin yalnızlık soğuğunda
Diledim seni semalara el açıp
Yalvardım sessizce içimden göklere
Bildiğim geceye sardım kendimi yine yalnızsessiz
ve boynu bükülmeden deli deryaları dilercesine
yalnız boş sandalları düşünürüm kimsesiz vurur gecenin esintisinde
kıyıya kürekleri alabora olacakmış gibi gelir her kapıldığında
sert bir dalgaya anlarım ki oda ben gibi
yürekten haykırır sevdasını gecenin ıssızlığında
bende buradayım dercesine adı konmuş sevdam diye...