Her mevsimin dili var, dilbaz etmez mi bahar;
Kahkaha tufanında, nasıl olup yağar kar ?
Güllere güneş düştü, başıma düşer efkar !
Deli diyorlar sana, sen diyorsun sevdakar.

Bazen dağda da düşer, bazen düşer ovada;
Her mevsimde gelir mi, ne menem şey bu sevda ?
Aşığın tek ahvali, yar düşürmektir yada ;
Kendi edip, kendi bulur, sonra düşer feryada...

Gönlümün suyunu kes, şimdi bağla dilimi,
Celladıma haber ver, andıkça sevgilimi !
Ahmaklar meclisinde, kim anlar, söyle kimi ?
Yok bende aşka tövbe, kaldırsam da elimi.

Horoz başını verir, zamansız öttü diye;
Bu zemheri ayında, gül gider mi hediye?
Düştüm yollara şimdi, bir türkü diye diye;
Tam da elli yaşımda, beni buldu ne diye ?

Yayılıyor dört yana, artık sevgimin ünü,
Bütün geçmiş zamanın, alıyorum öcünü,
Çiziyorum üstünü, kaybettim dünü, günü,
Bir ehline düşsen de, gör sevdanın gücünü...



Hayrettin YAZICI